Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Έφυγε από τη ζωή ο Παναγιώτης Αθ. Τσίτουρας!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΘ. ΤΣΙΤΟΥΡΑΣ
Το χαμόγελο που νίκησε το θάνατο
Μια μεγάλη καρδιά έφυγε. Η προσωποποίηση της καλοσύνης. Ένα χαμόγελο που σκόρπισε στους συνανθρώπους του, συγγενείς και φίλους. Η όλη του παρουσία όμορφη, λεβέντικη, σκόρπιζε παντού δείγματα ευγένειας, αλτρουισμού και αγάπης. Κατάφερνε να αγγίξει τις καρδιές όλων μας. Όσοι τον πλησίαζαν τους κέρδιζε ανεπιφύλακτα και εγένετο φίλος τους. Τον υπεραγαπούσαν και τον ένιωθαν δικό τους. Δεν υπήρξε άτομο που να ζήτησε τη βοήθειά του και να μην προσπάθησε να την του παράσχει ποικιλοτρόπως και αθόρυβα. Με το χέρι του πρόσφερε ένα τριαντάφυλλο αγάπης που έμεινε για μας το άρωμά του. Άνθισμα ψυχής σε μια δύσκολη εποχή που χάθηκε η εμπιστοσύνη στον συνάνθρωπο.
Κι αυτό διαπιστώθηκε στο Κοιμητήριο των Αγίων Αναργύρων στις 5/9 που κατακλύστηκε από 2000 συγγενείς και προσωπικούς φίλους για τον τελευταίο αποχαιρετισμό του 50χρονου Παναγιώτη Αθ. Τσίτουρα. Μια απίστευτη εκδήλωση που σαγήνευσε το καρδιακό ανθρώπινο χαμόγελο του Παναγιώτη.
Στη εξόδιο ακολουθία χοροστάτησε ο θείος του πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Τσίτουρας με άλλους έξι φίλιους λευίτες.
Συνεργάτης της εταιρίας ΝΟΥΝΟΥ σ’ όλη την Αττική που αγκάλιαζε τους πελάτες του με το χαμόγελό του. Μάλιστα αρκετούς άνεργους νέους σύστησε και προσελήφθησαν στην εταιρία.
Γεννήθηκε στο Αγάλω Γορτυνίας το 1962. Ήταν το τρίτο από τα επτά παιδιά του Αρχοντοθανάση και της Θεοδώρας Τσίτουρα που απέκτησαν και 13 εγγόνια.
Συγκλονιστικό! Οι απαρηγόρητοι γονείς να αποχαιρετούν το αγαπημένο τους παιδί.
Με την πονεμένη Μαρία Καππή από τα Πετράλωνα Ηλείας απέκτησαν την Θεοδώρα και τον Τάκη - τιμητικά το όνομα του προστάτη θείου Τάκη.
Μια ευτυχισμένη οικογένεια, ζηλευτή που βυθίστηκε στα δάκρυα και στον πόνο. Αλλά στη μνήμη του θα συνεχίσουνε τη δημιουργία στη ζωή.
Το πανηγύρι της Παναγίας δεν έγινε φέτος, ακυρώθηκε από τον Πατέρα του, που πρόβλεψε το χαμό του λατρευτού του γιου Παναγιώτη που χτυπήθηκε από οξεία εγκεφαλική αορτή και δεν άντεξε στην 20ήμερο εντατική.
Ο Ύψιστος ας οδηγήσει την ωραία του ψυχή στον Τόπο «ένθα πάντων ευφραινόμενων εστί κατοικία» στο επέκεινα της ζωής. Βάλσαμο παρηγοριάς στους κλονισμένους γονείς, την πονεμένη Μαρία και τα απαρηγόρητα παιδιά, που θα παλέψουν στη ζωή με την ευχή του πατέρα τους. Οι φίλοι που δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ. Οι δικοί του θα τον περιμένουν πάντα. Θα τους είναι αδύνατο να δεχτούν ότι ο Παναγιώτης δεν θα ξαναφαινόταν στην πόρτα. Κατάφερε να αγγίξει την καρδιά όλων μας. Και για μεν τους μεγαλύτερους στην ηλικία θα είναι μια ωραία ανάμνηση και ζωντανή παρουσία, για δε τους νεότερους θα παραμείνει ένα πραγματικό υπόδειγμα.
Για μας θα είσαι μια ζωντανή παρουσία. Θα ζεις ανάμεσά μας και θα σε έχουμε πάντα στη σκέψη μας. Ο άνθρωπος δεν πεθαίνει όταν μένει στις καρδιές και οι εξαιρετικοί άνθρωποι ποτέ δεν χάνονται. Παραμένουν στις καρδιές εκείνων που αγαπάνε.
Η μνήμη γίνεται πλούσια ανάμνηση από το περίσσευμα της αγάπης. Και ο Ρουμί τόνιζε όταν πεθαίνουμε μην με αναζητήσεις στους επίγειους τάφους μας αλλά στις καρδιές των ανθρώπων. Και αυτό έγινε με τους συγγενείς και τους φίλους του αγαπημένου μου ανιψιού Παναγιώτη, που για μας ζει στις καρδιές μας.
Το ανθρώπινο χαμόγελό του εκφράζει την αγάπη και την ανθρωπιά, απαλύνει τον πόνο και αγκαλιάζει τον συνάνθρωπο.
Την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος.
Ας είναι ελαφρύ το αττικό χώμα που σκεπάζει το αγιασμένο σώμα του για να μεταφερθεί αργότερα στη γενέθλια γη.
Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένε μου ανιψιέ στη χώρα της αιωνιότητας.
Καπετάν Νικόλας Ι. Κωστάρας

2 σχόλια:

  1. o θεος να αναπαυσει την ψυχούλα του, πολύ αγαπητός.. αιωνία η μνήμη σου παναγιώτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλό ταξίδι στην αιώνια ζωή και στη γη του Παραδείσου! Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του και να δίνει δύναμη και κουράγιο στην οικογένειά του!

    ΑπάντησηΔιαγραφή